Punktem końcowym zainteresowania była awaria wirusologiczna, zdefiniowana przez brak osiągnięcia maksymalnej supresji (mniej niż 50 kopii RNA HIV-1) sześć miesięcy po rozpoczęciu HAART. Badanie wykazało, że co najmniej połowa kobiet, które otrzymały newirapinę wewnątrzmózgową i które następnie otrzymywały kliniczne wskazania do leczenia, miała dobrą odpowiedź na późniejszy HAIR zawierający newirapinę, na co wskazywały stopy przyrostu masy ciała i wzrost liczby komórek CD4, które były podobne. do kobiet, które nie otrzymały nevirapiny dootrzewnowej. Jednak wśród kobiet, które otrzymały newirapinę wewnątrzmózgową, osoby z wykrywalnymi mutacjami oporności na newirapinę 10 dni po porodzie były mniej podatne na supresję wirusologiczną niż te bez takich mutacji. Spośród 221 kobiet z obniżoną odpornością, które otrzymały newirapinę wewnątrzmózgową i które później otrzymały HAART, wyniki wirusologiczne były dostępne dla 188 (85 procent) po sześciu miesiącach leczenia, a 96 (51 procent) miało niepowodzenie wirusologiczne. Częstość niepowodzenia wirusologicznego była najwyższa (62 procent) wśród 61 kobiet z mutacjami oporności na NNRTI i wśród osób z dużą wiremią na początku terapii. Odkrycia te sugerują, że kobiety, które otrzymują pojedynczą dawkę newirapiny w monoterapii lub w skojarzonych schematach zapobiegania zakażeniu HIV-1 z matki na dziecko, u których rozwijają się mutacje oporności na NNRTI, mogą być mniej prawdopodobne niż kobiety, które nie otrzymują newirapiny lub mieć mutacje oporności, aby uzyskać maksymalną supresję wirusa, gdy leczenie oparte na NNRTI rozpoczyna się wkrótce po porodzie. Jednakże musimy wyjaśnić długoterminowe znaczenie kliniczne tych niższych wskaźników maksymalnej supresji wirusa, szczególnie biorąc pod uwagę podobną poprawę kliniczną (przyrost masy ciała) i równoważny wzrost liczby komórek CD4 w dwóch grupach. Ponadto, sukces HAART po podaniu pojedynczej dawki newirapiny można poprawić, opóźniając leczenie, aż do ustąpienia mutacji oporności; w badaniu Jourdaina i wsp. HAART podano około połowie kobiet w ciągu sześciu miesięcy po porodzie.
Niezbędne są dodatkowe badania z dłuższym okresem obserwacji w celu zbadania i ilościowego określenia implikacji klinicznych, podobnie jak badania nad alternatywnymi lekami przeciwretrowirusowymi w zapobieganiu przenoszeniu wirusa HIV-1 z matki na dziecko. Problem oporności prawdopodobnie pogłębi się w krajach afrykańskich, które wprowadzają programy dla krajowego zaopatrzenia w środki antyretrowirusowe.15 WHO ma plany opracowania i wdrożenia systemów pomiaru i monitorowania oporności na leki przeciw HIV. Ważne jest, aby pamiętać, że wyższe obciążenia wirusem matczynym i niższa liczba komórek CD4 były związane ze zwiększonym ryzykiem oporności po dożylnym przyjęciu newirapiny. Tak więc bardzo grupa kobiet najbardziej narażonych na oporność to kobiety, które powinny otrzymywać HAART podczas ciąży. Z kolei oporność na newirapinę jest mniej prawdopodobna po zastosowaniu pojedynczej dawki newirapiny u kobiet, które nie wymagają leczenia w czasie ciąży niż u tych, którzy wymagają leczenia.
Grupa kobiet z immunosupresją, które zapisały się do tajskiego badania kontrolnego PHPT, stanowi mniejszość wśród osób, które biorą udział w przychodniach przedporodowych w krajach rozwijających się
[przypisy: amiodaron, cefepim, busulfan ]
[więcej w: layman elbląg, apteka silesia wałbrzych, eurotrops ]
Comments are closed.
[..] odnosnik do informacji w naukowej publikacji odnosnie: usg Kraków[…]
Nie ufam lekarzom
[..] Cytowany fragment: pielęgniarka warszawa[…]
Dobry i rzeczowy artykuł