Epidemia AIDS w 2004 roku ad

Bezpośredni kontakt krwi, taki jak dzielenie się sprzętem do wstrzykiwania narkotyków, jest szczególnie skutecznym środkiem przekazywania wirusa. Specyfika epidemii jest jednak nadal zróżnicowana zarówno między regionami, jak i wewnątrz krajów. Globalnie niezabezpieczony stosunek płciowy między mężczyznami i kobietami jest dominującym sposobem przenoszenia wirusa , zgodnie ze Światowym Raportem Zdrowotnym z 2004 r., Opublikowanym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) maja. W Afryce Subsaharyjskiej i Karaibów, kobiety są co najmniej tak samo prawdopodobne, jak mężczyźni, aby zarazić się nimi. W Indiach wiele zarażonych osób to pracownicy seksualni i kierowcy długodystansowych ciężarówek.3 Istnieją części Chin, Indii, Tajlandii i Wietnamu, gdzie epidemia jest prowadzona głównie przez wstrzyknięcie leku. W niektórych częściach Kambodży, Birmie, Tajlandii i Wietnamie najważniejszym czynnikiem są mężczyźni uprawiający seks z pracownikami seksualnymi. W swoim artykule z Perspektywy w tym wydaniu czasopisma (strony 117-120), Field omawia sytuację w krajach byłego bloku sowieckiego, gdzie epidemia również się rozszerza. Zaktualizowane statystyki podkreślają globalne rozbieżności w liczbie zgonów z powodu AIDS. Bez leczenia, infekcja HIV trwa zwykle od 9 do 11 lat, aby rozwinąć się w pełnoobjawową AIDS. W sumie 2,2 miliona ludzi zmarło na AIDS w Afryce Subsaharyjskiej w 2003 r. (Co stanowi 76 procent ogólnej liczby). Dla porównania, w Europie Zachodniej, gdzie skuteczne leczenie jest powszechnie dostępne, tylko 6000 osób zmarło na AIDS w 2003 r.2 W tym samym roku było 12,1 milionów dzieci w Afryce subsaharyjskiej, którzy zostali osieroceni przez AIDS – wzrost o 2,5 milionów od 2001 roku. Ponieważ epidemia jest nowsza w Azji, mniej osób zmarło na AIDS, niż można było się spodziewać, biorąc pod uwagę liczbę zakażonych osób. Niemniej jednak w 2003 r. Tajlandia miała około 58 000 zgonów związanych z AIDS, a 44 000 w Chinach (chociaż szacunki te są nieprecyzyjne). UNAIDS jest w trakcie szacowania liczby zgonów związanych z AIDS w Indiach.
AIDS u dzieci pozostaje skoncentrowany w Afryce Subsaharyjskiej. Ponad 2 miliony kobiet zakażonych wirusem HIV rodzi każdego roku.1 Pomimo dostępności skutecznego leczenia antyretrowirusowego, około 630 000 niemowląt zakaża się zakażeniem HIV od swoich matek każdego roku, w tym 550 000 w Afryce Subsaharyjskiej.2 Szacunkowo 2,1 miliona zarażonych dzieci młodszy niż 15 lat pod koniec 2003 roku, 90 procent było w Afryce, gdzie tylko Nigeria miała 290 000 zarażonych dzieci i RPA 230 000. W 2003 r. Około 490 000 dzieci w tej grupie wiekowej zmarło na AIDS, w tym 440 000 w Afryce subsaharyjskiej.
Tematem Międzynarodowej Konferencji na temat AIDS jest dostęp dla wszystkich . W rzeczywistości istnieją tylko dwa podejścia do epidemii: zapobieganie nowym infekcjom HIV i zapewnianie leczenia antyretrowirusowego osobom, które tego potrzebują. Ponieważ nie ma szczepionki na AIDS, działania profilaktyczne obejmują edukację na temat praktyk seksualnych i innych, zmianę zachowań oraz docieranie do grup ludzi, w tym osób zażywających narkotyki w zastrzykach i pracowników seksu oraz ich klientów, którzy są narażeni na wysokie ryzyko zakażenia. Społeczeństwo, społeczność medyczna i urzędnicy państwowi potrzebują lepszych informacji na temat AIDS. Wielu zarażonych ludzi nie wie, że są zarażeni; inni mogą nie szukać opieki, nawet jeśli jest ona dostępna, ze względu na piętno lub potencjalne reperkusje Kambodża i Tajlandia to przykłady narodów, które mają skuteczne programy profilaktyczne, takie jak programy zwiększające użycie prezerwatyw przez osoby świadczące usługi seksualne i ich klientów.1
WHO postawiło sobie za cel zapewnienie leczenia antyretrowirusowego 3 milionom ludzi w krajach rozwijających się do końca 2005 r. – tak zwanej inicjatywie 3 na 5. Nawet jeśli ten ambitny plan się powiedzie – co nie jest zapewnione – tylko około połowa ludzi, którzy potrzebują leczenia, będzie go otrzymywać. Pomimo znacznych postępów nadal istnieje duża rozbieżność między liczbą osób w krajach rozwijających się, które potrzebują leczenia (od 4 do 8 milionów) a liczbą osób leczonych (około 400 000, według stanu na koniec 2003 r., W tym około 100 000 w Afryce Subsaharyjskiej ) .1 Dismal byłby charytatywnym sposobem opisywania wskaźników leczenia w wielu krajach. Botswana, Senegal i Uganda to trzy afrykańskie narody, które radzą sobie lepiej. Brazylia, która prowadzi szeroko zakrojony, uniwersalny program dystrybucji leków przeciwretrowirusowych, jest kolejnym krajem rozwijającym się, który poczynił znaczne postępy w walce z epidemią. Botswana, która ma jeden z najwyższych wskaźników zakażeń HIV na świecie, wprowadziła rutynowe testy na obecność wirusa HIV i rozszerza dostęp do leczenia.4
Międzynarodowa Konferencja na temat AIDS przyniesie nową energię, uwagę i być może zasoby do walki z pandemią. Niestety globalna kontrola nie jest widoczna.
[więcej w: cilostazol, wdrożenia magento, sklerodermia ]
[patrz też: duomoks, alkadis, gafako ]