Kto powinien płacić za Medicare

Co roku powiernicy ds. Medicare informują o aktualnym statusie i przewidywanym stanie funduszy powierniczych Medicare przez następne 75 lat. Zwykle takie wydarzenia są mało warte opublikowania, ale tegoroczny raport był inny. Nakłady programowe wzrosły tak dramatycznie, że planowana data wyczerpania Funduszu Powierniczego Part A przesunęła się o siedem lat, od 2026 do 2019 r. Korekta takiego braku równowagi nie będzie łatwa. Powiernicy powołują się na dwie opcje, które pokazują stopień nasilenia problemu: albo zwiększ dochód programu o 108 procent, albo zredukuj wydatki o 48 procent. Dodaj do tego kryzysu finansowania program części B i nowe świadczenia na receptę, które mogą kosztować 400 miliardów dolarów w ciągu 10 lat, i nadszedł czas na szczerą dyskusję o finansowaniu Medicare. Z tych powodów nowa książka Daniela Shaviro jest szczególnie mile widziana. Shaviro umieszcza te prognozy aktuarialne w odpowiednim kontekście od samego początku. Zauważa w rozdziale 2, że chociaż normalnie myślimy o funduszach powierniczych jako faktycznie płacących za rzeczy. . . fundusze powiernicze Medicare są zupełnie inne. Ani nie posiadają aktywów, ani nie tworzą wiążącego prawnego obowiązku płacenia czegokolwiek dla nikogo, w tym dla zarejestrowanych Medicare. Saldo funduszy powierniczych można zmienić w dowolnym momencie – na przykład, przez Kongres ogłaszający bilion dolarów wpłaty w Funduszu Powierniczym Part A – bez poprawy, a nawet konieczności wpływania na faktyczne finansowanie Medicare lub jakiegokolwiek innego programu rządowego. Tak więc główne znaczenie funduszy powierniczych ma charakter polityczny – jako podsumowanie napływu i odpływu netto do Medicare.
Ten rodzaj analizy sprawia, że książka Shaviro jest tak odświeżająca i wyjątkowa. Czytelnicy, którzy oczekują kompleksowego przeglądu sposobu, w jaki Medicare zwraca świadczeniodawcom usług zdrowotnych, i co należy zrobić, aby zreformować proces płatności, będą rozczarowani. Shaviro jest publicznym ekonomistą, który uczy w szkole prawniczej, a nie tradycyjnym ekonomiści zdrowia, więc nie koncentruje się na kwestiach płatności. Przeciwnie, oferuje pogląd na Medicare jako program publiczny, taki jak zabezpieczenia społeczne i opieka społeczna – a to oznacza, że interesuje go argumentacja ekonomiczna dotycząca istnienia Medicare i tego, kto może skorzystać z jej usług. Odpowiedzi na te pytania zapewniają również wgląd w sposób finansowania programu.
Shaviro postrzega Medicare jako zbiór programów publicznych zaprojektowanych w celu spełnienia różnych celów społecznych. Po pierwsze, jest to obowiązkowy program ubezpieczeniowy, który może być uzasadniony względami paternalistycznymi – chcemy mieć pewność, że ludzie oszczędzają na ubezpieczenie zdrowotne, gdy są starsi – i ponieważ nawet jeśli ludzie odkładają pieniądze, aby zapłacić za ubezpieczenie po ukończeniu 65 lat, to prywatny rynek nie oferowałby ubezpieczenia wszystkim ludziom, którzy tego chcieli. Po drugie, Medicare służy redystrybucji dóbr w społeczeństwie – na przykład od młodszych do starszych, od tanich obszarów geograficznych po obszary o wysokich kosztach, od zdrowych po chorych. W niektórych przypadkach transfery te rodzą trudne pytania etyczne. Na przykład, jeśli ktoś spędza całe swoje życie na zdrowiu, nie paląc i ćwicząc, czy powinna zostać poproszona o dofinansowanie opieki zdrowotnej dla osób, które nie dbają o siebie. Medicare również przekazuje pieniądze na pokolenia, a Shaviro wskazuje na prawdopodobny scenariusz kosztu coraz droższej opieki zdrowotnej przekazywanej z pokolenia na pokolenie.
Shaviro czyni wszystkie te punkty w sposób wolny od żargonu gospodarczego, i używa żywych analogii, aby uprościć skomplikowane problemy finansowe
[hasła pokrewne: Mimośród, noni, dronedaron ]
[przypisy: duomoks, alkadis, gafako ]