Pięć lat po napadach „Pocket Monster”

W grudniu 1997 r. Wiele dzieci, a nawet dorosłych, oglądających telewizyjny program telewizyjny Pocket Monster lub Pokemon , miało napady padaczkowe.1,2 Ponieważ program był bardzo popularny, incydent ten miał silne wpływ na ludzi w Japonii, a także przyciąga uwagę całego świata. Przeprowadziliśmy pięcioletnie badanie kontrolne w celu określenia częstości nawrotów napadów i czynników związanych z nawrotem.
Wysłaliśmy kwestionariusze do lekarzy, którzy leczyli 103 pacjentów z napadami Pocket Monster . Dostępne dane dla 91 pacjentów. Odpowiedź fotoparoksyjną zdefiniowano jako uogólnione kompleksy fal skokowych indukowane przez przerywaną fotostymulację. Pacjentów podzielono na dwie grupy: grupa padaczki obejmowała 24 pacjentów z padaczką w wywiadzie, a grupa bez padaczki objęła 67 pacjentów bez historii zaburzenia.
Spośród 91 pacjentów, 25 (27%) miało nawrót napadów: 13 (19%) z 67 pacjentów w grupie bez padaczki i 12 (50%) z 24 w grupie z padaczką (p = 0,007).
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka pacjentów i nawroty napadów według nieobecności lub obecności choroby epilepsji. W grupie bez padaczki nieskorygowana analiza wykazała, że drgawki gorączkowe w wywiadzie przed 12 rokiem życia były skorelowane z nawrotem drgawek (tab. 1). Odsetek pacjentów z odpowiedzią fotoprakową był taki sam wśród pacjentów z nawrotem i bez nawrotu. Analiza regresji wielokrotnej wykazała, że tylko wiek krótszy niż 12 lat był związany z nawrotem (iloraz szans, 13,2, 95% przedział ufności, 1,18 do 143, P = 0,037). Wśród 13 pacjentów, u których wystąpił nawrót choroby, najczęstszą diagnozą była padaczka młodzieńcza młodzieńcza (u 6 pacjentów), a następnie niespecyficzna idiopatyczna uogólniona padaczka (4 pacjentów). Mediana odstępu między incydentem Pocket Monster a nawrotem wynosiła 37 miesięcy (zakres od 0 do 58).
W grupie pacjentów z padaczką nieskorygowana analiza wykazała, że brak odpowiedzi fotoparoksycznej w momencie incydentu i napad drgawkowy w ciągu roku przed incydentem były skorelowane z nawrotem napadów (tab. 1). Spośród 12 pacjentów z nawrotem 10 miało różne padaczki związane z lokalizacją. Mediana odstępu między incydentem a nawrotem wynosiła 6 miesięcy (zakres od 0 do 40).
Nasze badanie wykazało, że częstość nawrotów drgawek u pacjentów, u których wystąpiły drgawki Pocket Monster była związana z obecnością lub brakiem epilepsji w wywiadzie. W grupie bez padaczki większość nawrotów dotyczyła pacjentów z idiopatyczną uogólnioną epilepsją, taką jak młodzieńcza padaczka miokloniczna i niespecyficzna uogólniona padaczka uogólniona, u których napady najprawdopodobniej by się rozwinęły, nawet gdyby napady kieszonkowego potwora miały nie wystąpił. W grupie chorych na padaczkę stwierdzenie wewnętrznej epileptogenności zamiast nadwrażliwości na światło było ściśle związane z nawrotem drgawek.
Akihisa Okumura, MD
Kazuyoshi Watanabe, MD
Nagoya University Graduate School of Medicine, Nagoya, Aichi 466-8550, Japonia
Tatsuya Ishikawa, MD
Nagoya City University Graduate School of Medical Sciences, Nagoya, Aichi 467-8601, Japonia
2 Referencje1 Takada H, Aso K, Watanabe K, Okumura A, Negoro T, Ishikawa T. Napady padaczkowe wywołane animowaną kreskówką Pocket Monster . Epilepsja 1999; 40: 997-1002
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Ishida S, Yamashita Y, Matsuishi T, i in. Napady światłoczułe wywołane podczas oglądania Pocket Monsters , programu telewizyjnego animowanego w Japonii. Epilepsia 1998; 39: 1340-1344
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
(4)
[patrz też: dienogest, bromazepam, busulfan ]
[podobne: glos slupcy, nzoz pieczewo, mywy tabletki ]