Wpływ dekstrazoksanu na uraz mięśnia sercowego u dzieci leczonych doksorubicyną z ostrą białaczką limfoblastyczną cd

Po dziewięciu miesiącach leczenia nie podawano doksorubicyny. Pacjenci z wysokim ryzykiem zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej samą doksorubicynę lub deksrazoksan (300 mg na metr kwadratowy), a następnie doksorubicyna. Lokalne ośrodki i pacjenci nie byli ślepi na przypisanie w odniesieniu do leczenia deksrazoksanem, ale badacze ośrodkowi wykonujący pomiary T troponiny i oceny echokardiograficzne i dostarczający wyniki badań podsumowujących pozostawali zaślepieni podczas całego badania. Niezależny komitet monitorujący dane dokonał przeglądu danych dotyczących rejestracji, działań niepożądanych i poziomów troponin T co sześć miesięcy i uwolnił wyniki troponiny T, gdy wszyscy pacjenci ukończyli leczenie doksorubicyną. Troponina sercowa T
Protokół obejmował zbieranie surowicy w znormalizowanych czasach – w momencie rozpoznania (przed leczeniem doksorubicyną), codziennie po indukcji dawek doksorubicyny, siedem dni po podaniu dawki doksorubicyny podczas terapii indukcyjnej, a po zakończeniu terapii – w celu pomiaru stężenia troponiny sercowej T. Surowicę zebraną w miejscach klinicznych natychmiast zamrożono i przechowywano w temperaturze -70 ° C do czasu oznaczenia troponiny sercowej T w centralnym laboratorium rdzeniowym za pomocą testu Elecsys Troponin T STAT Immunoassay (Roche Diagnostics), który ma czułość 0,01 ng na mililitr.17 Znieczulone próbki zostały wyłączone. Członkowie centralnego laboratorium do pomiaru troponiny sercowej T pozostawali nieświadomi stanu leczenia pacjentów. Wyniki troponiny sercowej T serca zostały wprowadzone bezpośrednio do centralnej bazy danych i nie zostały zgłoszone do różnych ośrodków.
Echokardiogramy
Echokardiogramy były dostępne dla podgrupy pacjentów poddanych randomizacji, ponieważ troponina sercowa T była głównym wskaźnikiem uszkodzenia serca podczas terapii. Echokardiogramy były wymagane przed rozpoczęciem leczenia doksorubicyną i zalecane pod koniec terapii indukcyjnej po otrzymaniu skumulowanych dawek 150 mg / 300 mg doksorubicyny na metr kwadratowy i po zakończeniu całej terapii. Badanie echokardiograficzne wykonuje się również po czterech latach od rozpoznania, a uzyskane informacje zapewnią podstawową miarę czynności serca. Pacjenci z najciężej upośledzoną funkcją serca mieli najwięcej echokardiogramów, a zatem wszystkie echokardiogramy w analizie mogły wpłynąć na wyniki. Dlatego przeanalizowaliśmy najnowszy echokardiogram uzyskany od każdego pacjenta w każdym okresie: przed, w trakcie i po leczeniu doksorubicyną. Wszystkie echokardiogramy zostały ponownie ocenione przez jednego ultrasonografa, który nie był świadomy klinicznych danych pacjentów.4 Każde badanie składało się z dwuwymiarowej echokardiografii i oceny Dopplera.1,2,5 Mierzono frakcyjny skrócenie, wskaźnik skurczowej czynności lewej komory według częstości akcji serca, obciążenia wstępnego, obciążenia następczego i kurczliwości oraz wskaźnika naprężenia i prędkości, niezależnego od obciążenia wskaźnika kurczliwości, który uwzględnia obciążenie wstępne i tętno i zmienia się w zależności od obciążenia następczego.1,2,5 Funkcja rozkurczowa nie została oceniona.
Analiza statystyczna
Dokładny test Fishera i test Kruskala-Wallisa wykorzystano do porównania podstawowych cech i częstości podwyższonych poziomów T troponiny sercowej (zdefiniowanych jako powyżej 0,01 ng na mililitr) – główny punkt końcowy tej analizy – oraz bardzo podwyższonych poziomów (określonych jako te powyżej 0,025 ng na mililitr) pomiędzy grupami leczonymi.42 Zastosowano analizę wielokrotnych pomiarów próbek T troponiny sercowej
[hasła pokrewne: bromazepam, ambrisentan, sklerodermia ]
[patrz też: apteka silesia, przychodnia mościckiego tarnów, przychodnia pelplin ]